Aan het begin van de les geef je een korte startopdracht op het bord, bijvoorbeeld als opfrisser van de vorige les. Leerlingen werken in stilte en individueel aan de opdracht op een klein kaartje. De opdracht is kort en behapbaar — ongeveer vijf minuten werk.

Na afloop verzamel je als docent de kaartjes en verdeel je ze in twee stapels: ja (goede antwoorden) en nee (onvolledige of foutieve antwoorden). Benoem ook het aantal goede en foute antwoorden, dit sterkt alleen maar het gevoel dat fouten maken heel normaal is. Uit de "nee"-stapel kies je vervolgens één kaartje met een fout die veel voorkomt of didactisch interessant is: jouw favoriete nee.

Je bespreekt dit voorbeeld anoniem en klassikaal. Daarbij start je met het benoemen van wat er al goed gaat in het antwoord, om een veilige leeromgeving te creëren en positieve feedback te geven. Daarna zoom je in op de fout: waarom het fout is, wat het inzichtelijk maakt, en hoe het anders kan. Je sluit af door de anonieme leerling te bedanken voor het maken van deze waardevolle fout.

Deze werkvorm stimuleert een open leerhouding, normaliseert het maken van fouten en zet fouten om in krachtige leermomenten.